Çalışmamak, Düşüş, Karışıklık, Minik Bir Karar

Neredeyse 6 aydır çalışmıyorum, ve artık mutlu dinlenme süremin bitmiş, motivasyonumun düşüşe geçtiğini fark ediyorum.

Bu aralar hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ülke olarak zaten tarih boyunca görebileceğimiz en kötü dönemlerden birindeyiz. İş bulmak da gerçekten kolay bir şey değil. İzmir'in bu yönden kapasitesi az ama potansiyeli var. Gelecek vaat etse de kısa dönemde beni tatmin edebilecek bir iş bulabilir miyim emin değilim. Tüm bu durumlar beni mutsuz yapıyor.

Aslında o kadar özledim ki çalışmayı. Bu duyguyu hissetmek güzelmiş. İstanbul'da o kadar tükenmişim, yollarda o kadar zaman yitirmişim ki çalışmayı işkence olarak, kendimden uzaklaşma olarak kodlamışım. Şimdi düşündüğümde ise beni yıpratan çalışmak değil İstanbul'un kendisiymiş. İzmir'de ise evime yakın bir yerde çalışma imkanım olabilir. 

Analizi, bir şey üretmeyi, test yapmayı çok özlediğimi fark ettim.Sosyalleşmeyi, giyinip makyaj yapıp işe gitmeyi de özledim. Para kazanmayı özledim. Şu an bunları hissediyorum. Bu çalışmadığım süreçte kendimi çokça dinledim. Ben çalışmayı seviyorum, çalışmak kadar kendime, eşime, evime vakit ayırmayı da seviyorum. Ve bu ikisinin dengede olduğu bir yaşam benim için ideal. 

Evet çalışırken bu hislerimin farkında değildim, çoğu zaman öfkeli, iyi hırsını yitirmiş, mutsuzdum. Çünkü herkes öyleydi, çünkü İstanbul'da böyledir. Yani en azından benim gördüğüm buydu.

Şu an karışık şeyler (duygular, gerçekler?) yazdığımın farkındayım, bugün de böyle olsun. Her gün bir olmasın zaten. 

Her gün bir olmasın demişken bugün kendime ajanda alacağım. Geçen gün 2015 takvimine aldığım notlara bakarken fark ettim, ne çok şey yapmışım; bir yılda Roma, Tiflis ve Priştina'ya gitmişim mesela. Yeni ajanda alınca da her güne kısa kısa notlar yazacağım; bunun hem bende motivasyon sağlayacağına hem de şu günlerdeki karışıklığımı toparlayacağına inanıyorum. 

Başlık da YouTube vlog başlıklarına benzememiş mi ? Neyse ki yazının başında "herkese yeniden merhaba" yazmamışım. Bu aralar da böyle videolara takılıyorum, ama ajanda alınca çok şey değişecek :)

Tamam burada bitiyorum, yazmak bile iyi geldi. 

Bugünün şarkısı bende güzel bir his bırakan La La Land filminin Epilogue soundtracki olsun. 

Sevgiler*

*Blogger burada kendine sevgi göndermektedir, bir tek kendisi okuyor çünkü. :)