Yabancı
İzmir'e gelmeden önce bir yazı* okumuştum; beyaz yakalıların İzmir'e yerleşme hayalinin tekrar düşünülmesi ile ilgiliydi. En çok şaşırtan arkadaş gruplarının sizi hemen kucaklamayacağı ile ilgili maddeydi ve gülmüştüm. Sonra bu yazıyı unuttum. Yabancı olma hissini bu ana kadar yaşamadığımı fark edince bu yazıyı anımsadım. Bu hissi ne Zonguldak'tan Eskişehir'e gittiğimde, ne de Eskişehir'den İstanbul'a gittiğimde yaşadım. Eskişehir'e gittiğimde ilk sene halam ile yaşamış olmam ve zaten tüm arkadaşlarımın başka şehirlerden gelmesi kendimi yalnız hissettirmemişti. İstanbul ise yerlisinden çok yabancıların olduğu bir şehir; İstanbul'da yalnız olmak beni korkutmamıştı. Kuzenlerimin ve kardeşimin olması tabii ki bir avantajdı. Arkadaş açısından ise başta soğuk, ukala gibi görünseler de içlerine girmek, beni aralarına alması uzun sürmemiş ve gerçekten sağlam arkadaşlıklar kurmuştum. İzmir'de ise tam tersi, başta çok daha sıcaklar, ama zaman geçtikç