İstediğimiz Hayatlar

Bugünün şarkısı olarak The Last Shadow Puppets'ın coverladığı bir Leonard Cohen şarkısı açtım: Is This What You Wanted. İstediğim hayatı mı yaşıyorum diye düşündüm. Şu an burada olmaktan mutlu muyum, huzurlu muyum? En mühimi de anda mıyım?

Geçtiğimiz bahar, 2015 Nisan'da, Nefess'te yogaya başladığımdan beri hayatımın eskisi gibi olmayacağını tahmin edebiliyordum. Burada değişiklikten kastım bendeki değişiklik, içimdeki. İlk defa kendi değerimi anladığım, hayattan zevk almaya başladığımı hissettiğim, geçmişi ve geleceği değil gerçekten de tam da yaşadığım andan haz duyduğum zamanlar başlamıştı. O zamanlar bu deneyimim benim için müthişti, herkese anlatmak istiyor ama doğru sözcükleri bulamıyordum. Yoganın bana yaşattığı deneyim, his, keşif hep benimle oldu, yogayı bıraksam da bu öğretileri benimle olmaya devam edecek, bunu en derinden biliyorum. Şükür ki yogaya devam edebiliyorum.

İşte sabah şarkısı açtığımda da bunları düşündüm. Ben bu anı yaşamaktan haz duyuyorum. Şu anda olduğum yerde mutluyum, istediğim tam olarak da bu. Şöyle arkama yaslanıp baktığımda da zaten 6 senelik iş hayatımda hep yapmak istediklerimi yapıyorum. Ama bunları gerçekleştirememiş olsam da aslında maddi olarak ya da somut olarak "done" yaptığım maddeler değil, asıl beni mutlu eden yaşamın ta kendisi.

Bazı zamanlar, genellikle geçmişte, çoğu kişinin sahip olduğu ama bende olmayan şeyler için keşke şuna sahip olsam daha mutlu olurdum diye düşünmekten kendimi alamadığım olurdu. Hep sahip olamadıklarıma özeniyor, bende niye olmadığını düşünmekten kendi kendimi yiyordum. Bu hep böyleydi, kendimi tanıyınca kadar. Hatta lisede şu an eşim olan sevgilim sahip olduklarımızla mutlu olmakla ilgili bir yazı vermişti bana. Beni o zamandan çok iyi tanımış, oysa ben kendimi yirmilerin sonuna kadar hiç tanıyamamıştım. Şimdilerde ise biliyorum ki asıl mutluluk kendinle olabilmek, ne istediğini bilmek, şükretmek. Bu beni o kadar özgür hissettiriyor ki.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kafamda Yoga Halleri

Hayatımı yogadan önce ve sonra diye ayırsam sanırım abartmam. Müthiş düzenli bir yoga pratiğim olmadı, belki instagramlık fotoğraflar (!) da çekemedim ama yoganın bana en güzel verdiği öğreti "anı yaşamak" ve "farkındalık" oldu. Belki çok klişe olacak ama bunları bir kere hayatına sokanlar ne kadar da kıymetli olduğunu anlarlar. Ve artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını da. Yoganın bana verdiği bu dersi beynimde hep pratik hale getirmeye çalıştım. Az önce aldığım nefesi bir daha alamayacağımı bilmek, şimdinin değerini anlamak, yürürken rüzgarı farketmek gibi sonsuz çeşitlendirebileceğim bu derslere hamileyken de hem fiziksel olarak yoga pratiği yaparak hem de ruhumda bunu yaşamaya çalışarak devam ettim.  Gel görelim, sonra işler sarpa sardı. Bir oğlum oldu. Her yaptığı hareketi sadece o anda yaşayarak, geçmişi ve geleceği düşünmeden şimdiyi yaşayan minik bir insan kucağıma geldi. Bense tüm şaşkınlığım ile şimdiyi yaşamayı bırakıp bir taraftan ona nasıl
Devamı

Hamilelik Notları - 1

Uzunca bir ara vermenin sebebi hayatımın en güzel dönüm noktasında olmam; bir bebek bekliyor olmam. 20 haftalık hamileyim ve bir oğlumuz olacak. Evet, saatlerce bu konuda konuşabilirim ama duygularımı kısaca özetlemeye çalışacağım.  İzmir'e geldiğimden beri bir işim olsun, sonra bebek düşüncesi içindeydim ama iş bulma sürecim planladığımdan çok daha uzun sürdü. Bu arada çok da planlı olmayan şekilde bebek beklediğimi öğrenince, her şeyi akışına bırakmanın ne kadar doğru bir karar olduğunu gördüm.  İçimde minicik bir bebek olduğunu eşimin doğum gününde öğrendik. Eşime, kendime dünyanın en güzel hediyesi vermiş oldum.  30 yaşımı doldurmadan bir bebeğim olsun çok istiyordum ancak hep hayat şartlarını düşünmekten bu kararın mantıklı olmayacağını düşünüyordum. Ama öğrenir öğrenmez aslında tam da istediğimin bu olduğunu görmüş oldum. Şükür ki hazır olduğumuz bir zamanda oldu. Maddi hazırlıkları bir kenara bırakıyorum, en büyük hazırlık manevi olan. Hazır olmadan yapılabi
Devamı

Hamilelik Notları - 2 : Hamilelikte Okuduğum Kitaplar

Baktım ki uzun bir ara vermişim yazmaya, Asaf 5 aylık olunca gözlerim açıldı sanırım. Yazmak güzeldir, iyi gelir. Her neyse kaldığım yerden devam edeyim.  1) Doğal Doğum - Gülnihal Bülbül: Bu kitabı henüz hamile olmadan listeme almıştım. İstanbul'da yaşarken iyi bir kadın doğumcu bulma isteğimle Doula arkadaşım Özge, Gülnihal Bülbül'den bahsetmişti ve böylece takibe almıştım.  Kitapta doğal doğumun güzelliğinden, hangi durumlarda sezaryen yapıldığından, geçmişten günümüze doğumdan bahsediyor. Aralarda pozitif doğum hikayelerine yer verilmiş ki bazen teorik bilgileri daha sonra okuyup hikayeleri önce okuduğum oldu. Bu kitabın bana en güzel katkılarından biri sünnet hakkındaki bir sayfalık da olsa doktorun görüşü. Bu yazıyı okuduktan sonra çocuk kendi anlayıncaya kadar sünnet yaptırmamaya karar verdik ve çok yerinde bir karar olduğunu düşünüyorum. 2) Hypnobirthing - Marie F. Mongan: Her doğal doğuma gönül vermiş anne adayı gibi ben de okudum. Bu kitapta herkesin ak
Devamı