Bir Ömürlük Misafir

İşe yeni başlamıştım. Hayatımın amacına ulaşmış, İstanbul'da iyi bir iş bulmuştum ve çok mutluydum. Her gün Kadıköy'den Maslak'a gidip gelirken servis güzergahımız değişti. Ne olduysa da bundan sonra oldu. Servis Karacaahmet Mezarlığı'nın önünden geçmeye başlarken ben de hayatın anlamını sorgulamaya başladım. Neden çalışıyorum kısmını geçmiş, öleceksem neden yaşıyorum aşamasına terfi etmiştim. Bu düşünceler zaman zaman şiddetlense de iş hayatı sorumluluğu, yaşama sorumluluğu bir nebze hafifletti. Bir bakıma bir amaca adadım kendimi. Bende böyledir, önüme hedef koyamazsam yapamam. Lisede üniversite sınavlarına hazırlarken kendime Odtü Gıda Mühendisliği hedefi koymuştum, sıkı da çalışıyordum, sonra bir gün Odtü'yü görmek nasip oldu. Hayatımda da hiç o zamana kadar üniversite görmemişim. Yazın ortalıkta hiç öğrenci yokken bana o kadar soğuk göründü ki birden amacım bu muymuş dedim, boşluğa düştüm. Yoksa kesin Odtü'yü kazanırdım :) 

Nereden geldim bu konuya? Hedef diyordum. Hayatıma daha küçük hedefler koyarak bir şekilde günlerimi geçiyordum ama büyük sorular da hep aklımda bir yerde, neden varım, neden yaşıyorum? 

Sonra bir gün Şirin Soysal konserine gittim. Hiç dinlememiştim, Babylon'da albüm lansmanı vardı. Ziyaret şarkısını söylemeden önce dedi ki ben hayatı hep sorgularım, neden varız diye. Gözlerim parladı; benle aynı duyguyu hissedenleri görünce mutlu olurum ben. Şirin Soysal, nasıl bir ülkeye tatile gidince her yerini görmek, her anın tadını çıkarmak istiyoruz; dünyaya gelmeyi de bir ziyaret gibi gördüğünden ve bu şekilde bu sorulardan kurtulduğunu anlattı (Ya da buna benzer şeyler). O an bir rahatlama hissettim. Çözülmeyen bir problemi hiç beklemediğin bir anda çözmüş gibi, kaybettiğin bir şeyi aramaktan vazgeçtiğinde bulmuş gibi sevindim.

Şirin Soysal'ı çok severim bu yüzden, dün de konserine gidince anmadan edemedim.

Bu dünyada bir ömürlük misafiriz, ziyaretçiyiz. Bu çok özgür hissettiren bir duygu değil mi ?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kafamda Yoga Halleri

Hayatımı yogadan önce ve sonra diye ayırsam sanırım abartmam. Müthiş düzenli bir yoga pratiğim olmadı, belki instagramlık fotoğraflar (!) da çekemedim ama yoganın bana en güzel verdiği öğreti "anı yaşamak" ve "farkındalık" oldu. Belki çok klişe olacak ama bunları bir kere hayatına sokanlar ne kadar da kıymetli olduğunu anlarlar. Ve artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını da. Yoganın bana verdiği bu dersi beynimde hep pratik hale getirmeye çalıştım. Az önce aldığım nefesi bir daha alamayacağımı bilmek, şimdinin değerini anlamak, yürürken rüzgarı farketmek gibi sonsuz çeşitlendirebileceğim bu derslere hamileyken de hem fiziksel olarak yoga pratiği yaparak hem de ruhumda bunu yaşamaya çalışarak devam ettim.  Gel görelim, sonra işler sarpa sardı. Bir oğlum oldu. Her yaptığı hareketi sadece o anda yaşayarak, geçmişi ve geleceği düşünmeden şimdiyi yaşayan minik bir insan kucağıma geldi. Bense tüm şaşkınlığım ile şimdiyi yaşamayı bırakıp bir taraftan ona nasıl
Devamı

Hamilelik Notları - 1

Uzunca bir ara vermenin sebebi hayatımın en güzel dönüm noktasında olmam; bir bebek bekliyor olmam. 20 haftalık hamileyim ve bir oğlumuz olacak. Evet, saatlerce bu konuda konuşabilirim ama duygularımı kısaca özetlemeye çalışacağım.  İzmir'e geldiğimden beri bir işim olsun, sonra bebek düşüncesi içindeydim ama iş bulma sürecim planladığımdan çok daha uzun sürdü. Bu arada çok da planlı olmayan şekilde bebek beklediğimi öğrenince, her şeyi akışına bırakmanın ne kadar doğru bir karar olduğunu gördüm.  İçimde minicik bir bebek olduğunu eşimin doğum gününde öğrendik. Eşime, kendime dünyanın en güzel hediyesi vermiş oldum.  30 yaşımı doldurmadan bir bebeğim olsun çok istiyordum ancak hep hayat şartlarını düşünmekten bu kararın mantıklı olmayacağını düşünüyordum. Ama öğrenir öğrenmez aslında tam da istediğimin bu olduğunu görmüş oldum. Şükür ki hazır olduğumuz bir zamanda oldu. Maddi hazırlıkları bir kenara bırakıyorum, en büyük hazırlık manevi olan. Hazır olmadan yapılabi
Devamı

Hamilelik Notları - 2 : Hamilelikte Okuduğum Kitaplar

Baktım ki uzun bir ara vermişim yazmaya, Asaf 5 aylık olunca gözlerim açıldı sanırım. Yazmak güzeldir, iyi gelir. Her neyse kaldığım yerden devam edeyim.  1) Doğal Doğum - Gülnihal Bülbül: Bu kitabı henüz hamile olmadan listeme almıştım. İstanbul'da yaşarken iyi bir kadın doğumcu bulma isteğimle Doula arkadaşım Özge, Gülnihal Bülbül'den bahsetmişti ve böylece takibe almıştım.  Kitapta doğal doğumun güzelliğinden, hangi durumlarda sezaryen yapıldığından, geçmişten günümüze doğumdan bahsediyor. Aralarda pozitif doğum hikayelerine yer verilmiş ki bazen teorik bilgileri daha sonra okuyup hikayeleri önce okuduğum oldu. Bu kitabın bana en güzel katkılarından biri sünnet hakkındaki bir sayfalık da olsa doktorun görüşü. Bu yazıyı okuduktan sonra çocuk kendi anlayıncaya kadar sünnet yaptırmamaya karar verdik ve çok yerinde bir karar olduğunu düşünüyorum. 2) Hypnobirthing - Marie F. Mongan: Her doğal doğuma gönül vermiş anne adayı gibi ben de okudum. Bu kitapta herkesin ak
Devamı